Mia van Ringen (68) neemt afscheid van ’t Vinkhuys in Vinkhuizen. En nu echt. Drie jaar geleden ging ze met pensioen, maar ging ze door als vrijwilliger. ‘Er veranderde toen eigenlijk niets, ik werd alleen niet meer betaald’, lacht Mia.

Eigenlijk had ze tot haar zeventigste door willen gaan, maar de zorg voor haar familie heeft de beslissing bespoedigd. Haar vertrek is wel het einde van een tijdperk. Samen met directeur Wilko Eskes kwam ze zo’n 25 jaar geleden bij ’t Vinkhuys, toen sluiting van het wijkcentrum dreigde. ‘Ik werd gevraagd als secretaris van het actiecomité dat sluiting wilde voorkomen. Dat is uiteindelijk gelukt. Daarna hebben het met elkaar helemaal opgebouwd, vooral door veel activiteiten binnen te halen. Zo kwam er een mevrouw die bij haar thuis een quiltclub wilde beginnen. Ze vroeg of ze daar een oproep voor mocht ophangen in ‘t Vinkhuys. Ik zei: “Waarom begin je niet hier”? Dat heeft ze gedaan. Nu zijn er vier quiltclubs en hebben we jaarlijks de grote quilttentoonstelling.’ Ook de Fiets4daagse werd via ’t Vinkhuys nieuw leven ingeblazen. Het centrum bruist nu van de activiteiten, van de meest uiteenlopende aard, zoals bridgen, schilderen, naaien, yoga, taalcursussen en de kinderclub.

‘Je krijgt hier erg veel vrijheid om het werk in te vullen zoals je dat wilt. In mijn geval is dat het organiseren van activiteiten, inclusief het zoeken van vrijwilligers daarvoor. Ook is de betrokkenheid met de collega’s heel groot hier. Toen ik vertelde dat ik wegging, werd iedereen erg emotioneel.’

Hoewel het nu qua werk echt gedaan is met Mia bij ’t Vinkhuys, blijft ze hier toch nog wekelijks langskomen, woensdags, voor haar cursus tai chi tao. ‘Dat is mediteren, met heel langzame bewegingen. Heerlijk!’ En, vooruit, erna nog even een bakje koffie doen, met de mensen van ’t Vinkhuys.

Naast alle bezoekers, gaan de medewerkers en vrijwilligers van ’t Vinkhuys Mia enorm missen. Directeur Wilko Eskes in het bijzonder: ‘Mia heeft aan de wieg gestaan van ’t Vinkhuys nieuwe stijl, dat we kennen vanaf de jaren negentig. De rode draad was daarbij de ontwikkeling van een activiteitenprogramma met en voor de wijk en daar heeft Mia een behoorlijk steentje aan bijgedragen. Haar veelzijdigheid kwam altijd en overal van pas en Mia heeft zich al die jaren, als gezicht van ’t Vinkhuys, fantastisch ingezet. We bedanken haar dan ook hartelijk voor alles wat ze voor ’t Vinkhuys heeft gedaan.’

Heinz en Marie, beiden ook al tientallen jaren actief voor ’t Vinkhuys, vinden het ook erg jammer dat Mia weggaat. Marie: ‘Natuurlijk ga ik haar missen! Toen ik in 1998 bij ’t Vinkhuys kwam werken, had ik vanaf de eerste dag een klik met haar. Het botst wel eens, omdat we allebei koppig en eigenwijs kunnen zijn. Maar dat wordt altijd weer heel snel bijgelegd!’ Marie waardeert Mia enorm om haar hulpvaardigheid en omdat ze altijd een luisterend oor heeft. Collega Heinz deelt die mening, en voegt eraan toe: ‘Mia is recht voor z’n raap, zo is het. Je weet altijd meteen wat je aan haar hebt.’

 

Met dank aan Allert van der Hoeven van de Westerkrant